Seni ilk gördüğümde kelebekler uçtu yüreğimin pınarlarından,
Gökyüzünün esrarengiz maviliği sindi yüreğime,
Gözlerime ise kahve gözlerin işledi nakış nakış.
Sen güldün güllerim yeşerdi bahçemde,
Bir baktın yüreğim yangın yeri oldu.
Ellerime dokunduğunda; ürperdim, heyecanlandım,
Kayboldum sıcak ellerinde,
Düşledim; seni, beni, bizi…
Bir direniştir seni yaşamak,
Dokunamasam da, sarılamasam da yaşatmaktır seni…
Ah sevgili!
Bu bir sesleniş değil, vuslattır.
Zira; şiirlerimle buluşuyorum tutsak bedenine,
Mısralarımla dokunuyorum kalbine,
Adın geçerken yüreğimden,
Mürekkebim kan ağlıyor beyaz kâğıda,
Zira; haberin yoktur gizli sevdamdan…
Frezyalarım büyüdü mavi yüreğinle,
Anka kuşu senle beraber küllerinden doğdu..
Zira; meçhul bir demde,
Sen doğdun değişti mısralar,
Sen doğdun buldum kaybolan ervahımı…
Feride Bahür / İlk Görüş
